یک کم به نظر اغراقآمیز میآمد، آن هم درباره یک بچه چند ماهه که مثلا برق بدذاتی و بدطینتی از چهرهاش آشکار است و از اینجور چیزا!!! شاید هم اغراق نبود چون در این دنیای عجیب همه چیز امکانپذیر است. اما به هر حال نباید با این چیزها تقصیر جنایت را تنها بر گردن جنایتکار و ذاتِ بدِ او نهاد چرا که اطرافیان و خانواده مقصرترند. بن فقط یک استثنا بود و از این استثناها در دنیا کم است؛ اگر کم نبود که استثنا نبود. البته انگار لسینگ تمام دوستان بن را هم مثل خودش میدانست. شاید هم این کتاب فقط نظر یک پیرزن غُرغُرو درباره بچههای این دوره زمانه است