اگر تنازع بقا راست است، انسان تنازع فنا مینماید. او میکشد، برای خوردن میکشد، برای شفا دادن میکشد، برای آمرزیدن میکشد، برای پوشش، برای زیور، برای پول، برای جنگ کردن، برای علم، برای تفریح و بالاخره میکشد فقط برای کشتن. پادشاه ستمگر غدار پرآز و خونخواری است که همه چیز را میخواهد و به هیچ چیز ابقا نمیکند و هنوز به خودش دلداری زندگی بهتری را در دنیای دیگر میدهد!
از فصل هفتم (اخلاق و گیاهخواری)، صفحهٔ ۶۴